خاطرات آیسا در بابل

سلام آیسا جونم مدتی نتونستم برات مطلب بنویسم در گیر اسباب کشی بودم مامانی

عزیزم ما تصمیم گرفتیم برای زندگی بهتر و آینده بهتر که در پیش روی شماست از بابل به اراک نقل مکان کنیم و بابل رو با تمام خاطراتش ترک کنیم. تمام خاطرات خوبش....... شروع زنگی بابا علی و مامان آزی به دنیا اومدن شما تمام دوستان خوبی که داشتیم امیدوارم به امید خدا زندگی بهتری در پیش رو داشته باشیم

آیسای عزیزم 14 ماه زندگی زیباتو در بابل بودی در این مدت دوستای زیادی پیدا کردی مامانی خاطرات قشنگتو برات مینویسه که بدونی چه جیگری هستی عزیزم همه عاشق اخلاقت هستن خودتو تو دل همه جا کردی هر وقت از در می رفتی بیرون همه رو با زبون خودت صدا می کردی یکدفعه تمام بچه ها دورت جمع می شدن و باهات بازی میکردن بعضی وقتها هم با دستای کوچیکت اشاره می کردی که ببرن سوار تابت بکنن و بقیه شما رو می خندوندن آقای نگهبانم هر وقت شما رو می دید برای شما گل می چید دختر عزیزم امیدوارم که همیشه اینقدر انرژی داشته باشی و لبت خندون باشه و روزگار این خنده رو از لبات نگیره.هر هفته هم می رفتیم دریا و مجتمع پرشیا و حسابی بازی می کردی

اینم چند تا عکس از شما و دوستان بابلیت

رادین

 از راست به چپ (وانیا،آراد،زینب ،یگانه،ساجده)

امیر علی‌

مهدیه، مهدیس، محدثه